رسولالله صلیاللهعلیهوآله در وصف دردهای بزرگ ما که امام خویش را گم کردهایم (یا بهتر آنکه ما از حضور او گم گشتهایم) و در وصف عذابی که میکشیم از اینکه نمیتوانیم حق را برپاداشته و باطل را نابود کنیم فرمود : «در آن دوران، قلب مومن در درون خود مانند نمک در آب ذوب میشود زیرا زشتیها را میبیند و قدرت جلوگیری و تغییر آن را ندارند. مومن در میان آنها با ترس و لرز راه میرود که اگر حرف بزند او را میخورند و اگر ساکت شود، دق مرگ میشود!»ساکت نمیمانیم نه برای ترس از دق مرگ شدن از شدت غصهها... بلکه برای آتشی گداخته که جانمان را میسوزاند و آرام و قر ما تا آخرین نفس ایستاده ایم...
ما را در سایت ما تا آخرین نفس ایستاده ایم دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : hazratemasumeo بازدید : 71 تاريخ : پنجشنبه 25 شهريور 1395 ساعت: 14:54